LİBYA’DA MAKYAVELİZM ESİNTİLERİ

• Kaddafi’nin 2011 yılında devrilmesinden beri iki yakası bir araya gelmeyen Libya’da sürekli seçimlerin yapılması ve geçiş sürecinin başarıyla yürütülmesi adına hükümetler kurulmakta.Bunlar arasında Ulusal kurtuluş hükümeti gibi,Ulusal mutabakat hükümeti gibi ve yine son olarak Ulusal birlik hükümeti gibi yapılar oluşturuldu.Ancak günümüz itibariyle bu kuruluşlara rağmen ülke içerisindeki yapıların iktidar sevdaları yüzünden düzgün bir demokratik seçim altyapısı ve kanunu oluşturulamadı.Tüm bu altyapının oluşturduğu etkilerle birlikte,geçtiğimiz yılın aralık ayında yapılması planlanan seçimlerin yapılamaması sonucunda geçtiğimiz günlerde,ülkenin doğusunda bulunan Temsilciler Meclisi tarafından Ulusal birlik hükümetine son verilerek yeni bir başbakan seçildi.Bu isim ise eski Ulusal Mutabakat Hükümetinin İçişleri bakanı olan ve o zamanlar Türkiye ile de arası iyi olan Misratalı Fethi Başağa oldu.Bu seçimin gerçekleşmesi sürecinde Dibeybe’ye gerçekleştirilen başarısız bir suikast girişimi olması da önemli bir nokta.

• Ulusal birlik hükümetinin Başbakanı olan Dibeybe,yönetimi sadece halk tarafından seçilmiş birine bırakacağını söylemesine rağmen mecliste seçilen Fethi Başağa ülke içerisindeki oldukça öneme sahip figürlerden birisi.Öncelikle Fethi Başağa’nın ülkenin batısındaki Trablus’da ve Misrata’da önemli desteğe ve kendi silahlı kuvvetlerine sahip olduğu biliniyor.Bunun yanında kendisi oldukça pragmatist ve realist çerçevelerde adımlar atıyor.Özellikle geçtiğimiz yıllarda önemli çatışmalarda karşı karşıya geldiği Hafter ile ve doğu tarafındaki yapılanmalarla,halk çevresinde önemli popülarite kazanmış ve yine uluslararası yapılarca da meşru olarak tanınan Dibeybe’ye karşı ikili anlaşmalar ve görüşmeler içerisinde bulunduğu biliniyor.

• Bu süreçte Deniz yetki alanları antlaşmasından sonra farklı bir boyuta ulaşmış olan ilişkilerimiz korunması ülkemiz adına hayati önemdedir.Ülkemiz için bu süreçte en iyisi radikal tepkilerin verilmediği ve rasyonel adımların atıldığı yollar olacaktır.Umarız Libya kurumları da güç hırsı ve iktidar sevdası yerine barışçıl ve bütünleştirici politikaların yollarını tutabilirler.